Το πρόγραμμα διάσωσης που συμφωνήθηκε τη Δευτέρα για την Κύπρο, αντιπροσωπεύει ένα νέο πρότυπο για την επίλυση τραπεζικών προβλημάτων στην ευρωζώνη, και άλλες χώρες ίσως χρειαστεί να αναδιαρθρώσουν τους τραπεζικούς τους τομείς, δήλωσε ο επικεφαλής του Eurogroup. «Αυτό που κάναμε χθες το βράδυ εγώ το κρίνω ως ότι σπρώξαμε πίσω τους κινδύνους», δήλωσε ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών, Jeroen Dijsselbloem, σε συνέντευξή του στο Reuters και στους Financial Times, λίγες ώρες μετά από τη συμφωνία για την Κύπρο.
«Αν υπάρχει κίνδυνος σε μια τράπεζα, το πρώτο μας ερώτημα θα είναι: οκ, εσείς στην τράπεζα, τι σκέφτεστε να κάνετε για αυτό; Τι μπορείτε να κάνετε για να ανακεφαλοποιηθείτε μόνοι σας;». Και συνέχισε λέγοντας «εάν η τράπεζα δεν μπορεί να το κάνει, τότε θα μιλήσουμε στους μετόχους και στους κατόχους ομολόγων, θα τους ζητήσουμε να συνεισφέρουν στην ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας, και εάν είναι απαραίτητο, και από τους ανασφάλιστους καταθέτες», δήλωσε ο πρόεδρος του Eurogroup.
Μετά από 12 ώρες συνομιλιών με την ΕΕ και το ΔΝΤ, η Κύπρος συμφώνησε στη διάσπαση της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας του νησιού, με τις ασφαλισμένες καταθέσεις κάτω των 100.000 να πηγαίνουν στην Τράπεζα Κύπρου. Οι ανασφάλιστες καταθέσεις, άνω των 100.000 ευρώ, αντιμετωπίζουν ζημιές 4,2 δις. ευρώ.
Οι ανασφάλιστοι καταθέτες στην Τράπεζα Κύπρου θα έχουν τους λογαριασμούς τους «παγωμένους» όσο η τράπεζα αναδιαρθρώνεται και ανακεφαλαιοποιείται. Ό,τι κεφάλαιο χρειαστεί για την ενίσχυση της τράπεζας, θα «τραβηχθεί» από τους λογαριασμούς άνω των 100.000 ευρώ.
Η συμφωνία, είναι γνωστή ως «bail-in», με τους μετόχους και ομολογιούχους στις τράπεζες να υποχρεώνονται να επωμιστούν το κόστος της αναδιάρθρωσης πρώτοι, και ακολουθούν οι ανασφάλιστοι καταθέτες. Με βάση τους κανόνες της ΕΕ, οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ είναι εγγυημένες.
Η προσέγγιση αυτή σηματοδοτεί μια ριζική υποχώρηση στην πολιτική της ευρωζώνης μετά από τρία χρόνια κρίσης, στη διάρκεια της οποίας οι φορολογούμενοι στην περιοχή αναλάμβαναν το κόστος για την εξυγίανση των προβληματικών τραπεζών και των χρεωμένων κυβερνήσεων, μέσω πολλαπλών προγραμμάτων διάσωσης.
Αυτή η διαδικασία, με τις κυβερνήσεις και τους φορολογούμενους να επωμίζονται το κόστος και να παράσχουν στήριξη, έπρεπε να σταματήσει, δήλωσε ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών, πρόεδρος του Eurogroup.
Η πρόσφατη ηρεμία στην αγορά σήμαινε πως τώρα ήταν η ώρα να γίνει η αλλαγή, αν και παραδέχθηκε ότι υπήρξε κάποια ανησυχία ότι θα μπορούσε να διαταράξει ξανά τις αγορές.
«Εάν θέλουμε να έχουμε έναν υγιή, ηχηρό χρηματοπιστωτικό κλάδο, ο μόνος τρόπος είναι να πούμε «κοίτα, όταν αναλαμβάνεις τα ρίσκα, θα πρέπει να τα αντιμετωπίζεις, και εάν δεν μπορείς να τα αντιμετωπίζεις, τότε δεν θα έπρεπε να τα είχες λάβει», δήλωσε ο Jeroen Dijsselbloem.
Εάν εγκριθεί από την ευρωζώνη, το πρότυπο του Dijsselbloem θα μπορούσε επίσης να ακουστεί ως κωδωνοκρουσία θανάτου για ένα σχέδιο που εκκολάφθηκε πριν από εννέα μήνες, όταν η κρίση χρέους της ευρωζώνης απειλούσε να ανατινάξει τη νομισματική περιοχή.
Τότε, οι ηγέτες της ευρωζώνης είχαν συμφωνήσει ότι το μελλοντικό ταμείο διάσωσης της ένωσης θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ανακεφαλαιοποιεί άμεσα τις τράπεζες, σπάζοντας έτσι την εξουθενωτική σύνδεση μεταξύ των τραπεζών και των αδύναμων κυβερνήσεων, που οδηγούνται στη διάσωσή των πρώτων. Αυτό ίσως να μην συμβεί ποτέ τώρα.
Ερωτηθείς τι σημαίνει η νέα προσέγγιση τις χώρες της ευρωζώνης με τραπεζικούς κλάδους που έχουν υψηλή μόχλευση, όπως το Λουξεμβούργο και η Μάλτα, και για άλλες χώρες με τραπεζικά προβλήματα όπως η Σλοβενία, ο Dijsselbloem δήλωσε ότι θα πρέπει να συρρικνώσουν τις τράπεζές τους.
«Αυτό σημαίνει: ασχοληθείτε με αυτό προτού να έχετε προβλήματα. Ενισχύστε τις τράπεζές σας, φτιάξτε τους ισολογισμούς σας και αντιληφθείτε ότι εάν μια τράπεζα έχει πρόβλημα, η απάντηση δεν θα είναι πλέον αυτομάτως ότι θα έρθουμε και θα πάρουμε το πρόβλημά σας. Θα το απωθήσομε. Αυτή είναι η πρώτη απάντηση που χρειαζόμαστε. Να τα σπρώξουμε πίσω. Ασχοληθείτε εσείς μαζί τους», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Η αξιοσημείωτη αλλαγή στην στάση, για την οποία ο Dijsselbloem συμφώνησε ότι ήταν μια αλλαγή στη στρατηγική για τους φορείς χάραξης πολιτικής της ΕΕ, έχει συνέπειες σχετικά με το πώς ανακεφαλαιοποιούνται οι τράπεζες και πώς θα αντιδράσουν οι αγορές.
Ένα από τα μεγάλα βήματα που έλαβε η ευρωζώνη τα τελευταία τρία χρόνια, ήταν να καθιερώσει ένα μηχανισμό διάσωσης με εγγυήσεις και καταβεβλημένο κεφάλαιο ύψους 700 δις. ευρώ, τον ESM.
Οι προσδοκίες ήταν ότι ο ESM θα ήταν σε θέση να ανακεφαλαιοποιήσει άμεσα τις τράπεζες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα, από το μέσον του 2014, μόλις η ΕΚΤ έχει την πλήρη εποπτεία όλων των τραπεζών της περιοχής. Ο στόχος του ESM και της άμεσης κεφαλαιοποίησης ήταν να σπάσει το λεγόμενο «βρόχο» μεταξύ των χρεωμένων κυβερνήσεων και των τραπεζικών τους κλάδους. Τώρα, ο Dijsselbloem λέει ότι ο στόχος είναι ο ESM να μη χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί ποτέ.
«Θα πρέπει να στοχεύουμε σε μια κατάσταση όπου δεν θα χρειαστεί ποτέ ούτε καν να εξετάσουμε την άμεση ανακεφαλαιοποίηση. Εάν έχουμε ακόμη περισσότερα εργαλεία αναφορικά με το bail-in και το πόσο μακριά μπορούμε να προχωρήσουμε με το bail-in, η ανάγκη για άμεση ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει όλο και μικρή». πηγη http://www.ellanodikhs.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου